ΤΑ ΧΑΛΙΝΑΡΙΑ....

 Ο διασημος δανος σκηνοθετης Λαρς φον Τριερ εδωσε μια συνετευξη πριν μερικους μηνες. Αρχισε μιλωντας για τους γονεις του και τα παιδικα του χρονια : Μεγαλωσα στο μεσο μιας οικογενειας, χωρις συναισθηματα, θρησκεια και χαρα! Οι γονεις μου επιχειρησαν να μου μεταδωσουν την ηδονη της απολυτης ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, χωρις ομως να μπορεσουν ποτε, να φαντασθουν οτι η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, που μου προσεφεραν, βαραινε τους ευθραυστους παιδικους μου ομους με ενα ασηκωτο αισθημα κενου, με μια φοβερα πιεστικη σαν παιδι αναγκη να ακουσω ενα : ΟΧΙ. Με αφηναν ελευθερο να κανω ο,τι πιο ασυλλογιστο περνουσε απο το μυαλο μου...ο,τι ηθελα! Μπορουσα να αλητευω και να πινω, χωρις κανεις να δινει σημασια. Δεν υπηρχε για μενα κανενας νομος! Αυτο ομως το γεγονος μου διμιουργησε ενα σωρο προβληματα! Ακομη και στα απλα θεματα της καθημερινοτητας! Κανενας απο τους γονεις μου ΔΕΝ ηταν διατεθειμενος να μου υποδειξει, τι ηταν ΣΩΣΤΟ και τι ΟΧΙ...! Μα, οταν εχεις βιωσει μια τετοια παιδικη ηλικια, μετα ταλαιπωρεισαι, ψαχνοντας να βρεις ολο και πιο πολλους περιορισμους (!)